Actueel

Zo’n tien tot vijftien kilometer ten zuiden van Schotlands hoogste berg, Ben Nevis, vind je Loch Leven. Loch Leven is niet het grootste meer van Schotland, want dat is Loch Lomond. Het is ook niet het beroemdste meer, want dat is – dankzij de legende van een monster dat zich in die wateren op zou houden – Loch Ness. Maar Loch Leven is wel een bijzonder meer, met een markante geschiedenis als het gaat over het bijleggen van geschillen. Twee eilandjes pal naast Eilean Munde eisen de hoofdrol op.

Honderden jaren lang stuurde het hoofd van de MacDonald-clan ruziemakende clanleden vanuit Glencoe of Ballachulish naar het eilandje Eilean a’ Chombraidh. Het eiland staat om deze geschiedkundige functie ook wel bekend als ‘het eiland van discussie’ (The Isle of Discussion). De twee twistende clanleden roeiden ieder naar dat kleine, hartvormige eiland met een doorsnede van amper 50 meter. Zij moesten daar blijven totdat zij hun onderlinge geschillen hadden opgelost.

Om de ruziënde partijen te helpen om snel en vreedzaam tot overeenstemming te komen, werd er op het eilandje een voorraad kaas, haverkoeken en Schotse whisky achtergelaten. Hadden de voormalige kemphanen (of er ook kemphennen waren, vertelt de geschiedenis helaas niet) eenmaal hun conflicten beslecht, dan werden deze clanleden geacht naar het naastgelegen eilandje Eilean na Bainne te roeien. Hier stelden ze in gezamenlijkheid hun afspraken op die ze op het eerste eiland overeen waren gekomen en daar werd de boel verzegeld. Zo komt dit tweede eiland aan de bijnaam: ‘het eiland van het verbond’ (The Isle of the Covenant).

Is dit procedé als ultiem conflictmanagement-tool geen aanlokkelijk idee? Juist ook vandaag de dag? Om twee eilandjes te hebben op roeiafstand van je community, deze te bevoorraden met kaas, haverkoeken en Schotse whisky en er stuk voor stuk alle conflicten te beslechten. Om met Margaret Wheatley te spreken: “to create islands of sanity in the midst of a raging destructive sea” (Wheutley, 2017).

En wie zou jij erheen sturen? Je twee MT-leden die elkaar altijd in de haren vliegen? Mazepin en de F1-organisatie? Poetin en Zelensky? Willem Engel en Mark Rutte? Will Smith en Chris Rock? En als je zelf gaat, wie roeit er dan nog meer naar het eiland?


Guido van de Wiel (Wheel Productions) is organisatiepsycholoog, (schrijf)coach en ghostwriter. Hij is onder meer verbonden aan Verdraaide organisaties en de Veranderbrigade. Vorig jaar verscheen bij Kloosterhof zijn boek Van meetbaar naar merkbaar, van duurzaam naar dierbaar. Eerder schreef hij boeken zoals Durf het verschil te maken (i.s.m. Merlijn Ballieux), Organiseren met toekomst en Innoveerkracht. www.wheelproductions.nl


Referentie
Wheatley, MJ (2017). Who Do We Choose To Be? Facing Reality, Claiming Leadership, Restoring Sanity. Berrett-Koehler Pub, San Francisco, CA.