Identiteit
Wie ben je als je niet werkt? Dat heb ik me de afgelopen maanden wel eens afgevraagd. Noodgedwongen zat ik op de bank en kon ik even niet werken. Doemscenario’s van geraniums en andere schrikbeelden over pensioen kwamen regelmatig aan mij voorbij.
De vraag ‘wie ben ik als ik niet werk?’ bleek ineens heel relevant. Want met wie heb je dan contact en wat doe je dan de hele dag?
Dat ik niet de enige ben die daar mee zit, bleek al gauw toen ik aan anderen ging vragen hoe dat eigenlijk voor hen zat. In mijn omgeving ken ik veel gedreven professionals die het liefste doorwerken tot ver na hun pensioen. Maar ook mensen die al vroegtijdig met pensioen zijn gegaan maken deel uit van mijn kennissenkring. Dus ik heb me een tijdje bij hen gevoegd om eens te kijken of dat wat voor mij was; veel koffie gedronken dus en langzaamaan de dag doorgekomen.
Mijn conclusie is dat het vast voor veel mensen fijn is om niet te werken en rust te pakken om hobby’s en andere zaken voorrang te geven, maar ik houd vooral van werken. Nu heb ik natuurlijk ook het leukste werk van de hele wereld en dat geldt lang niet voor iedereen. En zoals onze breinen dan werken heb ik natuurlijk gekeken naar argumenten die mijn stelling ‘ik werk liever’ onderbouwen.
Er zijn inhoudelijke leer- en ontwikkelargumenten om vooral bezig te blijven met werk of een uitgebreide hobby en dat heeft te maken met onze cognitieve reserve. Het is een term die Eric Scherder gebruikt om aan te geven dat we onze hersenen in beweging moeten houden om achteruitgang van onze hersenen – het is overigens onvermijdelijk dat ze achteruitgaan – te vertragen. Achter de geraniums en niet meer leren/veranderen is dus voor de opbouw van deze cognitieve reserve geen goed plan. Een nieuwe studie, nieuw werk of een instrument leren bespelen houdt onze hersenen jong en flexibel.
Waar we ook nog bij stil kunnen staan is natuurlijk het begrip ‘identiteit’ zelf. Want wie we zijn wordt toch ook mede bepaald door onze omgeving en dus ook ons werk. Zo is er bij sommige beroepen een echte vergroeiing tussen wie jij bent en wat je doet. Dat zie je onder andere veel in de zorg terug. En bij andere beroepen wil je juist in privétijd en tijdens werk iets anders uitstralen. Identiteit is wat dat betreft fluïde en ook afhankelijk van waar en met wie je bent. Een van de geïnterviewden in dit nummer gaf aan dat het helpt als je werk goed past bij je identiteit omdat het werk dan als vanzelf gaat.
En ik ben gelukkig weer een beetje mezelf, weg van de koffieafspraken en terug in het werk om mijn cognitieve reserve op te bouwen. En mijn identiteit vaart daar wel bij.
Ria van Dinteren is hoofdredacteur van TvOO
hoofdredacteur@tvoo.nl
Maak nu gratis kennis met het Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties en lees het artikel van Jaap Boonstra over identiteit van organisaties!
Identiteit van organisaties – Jaap Boonstra
U heeft al een digitaal abonnement op het TvOO voor slechts € 25 per jaar!
